මේ කතාව ගොඩක් පරණයි. ඒත් ආපහු දාන්න හිතුවේ ඒකේ තියෙන සංවේදීතාවය නිසයි… කියවන්න… ආදරය විඳින්න…
එතකොට මට අවරුදු 9යි…
ඉස්කෝලේ ඇරුනට පස්සේ අප්පච්චි එනවා මාව ගන්න බයිසිකලේ…
එතකොට අපිට ගොඩක් සල්ලි නැහැ…
ගොඩක් අමාරුවෙන් තමයි අප්පච්චි අපිව බලාගත්තේ…
එයා රස්සාව විදිහට කලේ බිම්මල් හදන එක…
ඉස්කෝලේ ඇරිලා ගෙදරට ටික දුරක් යන්න තිබ්බා…
මං ගියේ තුල්හිරිය කණිෂ්ඨ විද්යාලයට…
අපි ටික දුරක් යන කොට අප්පච්චි කඩයක් ලග බයිසිකලය නැවැත්තුවා…
මාව බිමට බස්සවලා මගේ ඔලුව එහෙම පීරගෙන මාව අතින් අල්ලගෙන කඬේට එක්ක ගියා…
තාත්තා මාව වාඩිකරවල ඇතුළට ගිහින් බීම බෝතල් දෙකක් ගෙනාවා…
“මගේ පුතා බොන්න පැණී බීම”
මං පැණි බීම වලට ගොඩක් ආසයි කියලා අප්පචිචි දන්න නිසා එයා පැණි බීම අරන්…
මං එක හුස්මට බීගෙන බීගෙන ගිහින් බෝතලේමය ඉවර කලා..
“රසයි අප්පච්චි”
“එහෙනම් පුතා මේකත් බොන්න” අප්පච්චි කිව්වා…
“එතකොට අප්පච්චිට” කියන ගමන් මං ඒ බෝතලෙත් එක හුස්මට බීලා දැම්මා…
මා දෙස ආදරෙන් බලා සිනාසුන අප්පච්චි මගේ ඔලූව අතගා “අපි එහෙනම් යමු පුතේ” කීවා…
මං බයිසිකලේට නගින්න යනකොට අප්පච්චි එතන තිබ්බ ටැප් එකකින් වතුර වීදුරු 2,3ක් බොනවා මං දැක්කා…
“දෙයියනේ, අප්පච්චිත් ගොඩක් තිබහෙන් නේද ඉඳලා තියෙන්නේ…”
මං වෙනුවෙන් හැම දුකක්ම විඳ දරාගත්ත අප්පච්චි…
මං ඔයාට මගේ පණටත් වඩා ආදරෙයි….
